Η πραγματικότητα για πολλές οικογένειες μικρών παιδιών είναι πως οι ευκαιρίες για άμεσο παιχνίδι γονέα - παιδιού είναι περιορισμένες λόγω οικονομικών, εργασιακών και άλλων οικογενειακών παραγόντων. Η βελτίωση της ποιότητας του περιορισμένου χρόνου παιχνιδιού γονέα – παιδιού είναι σημαντική.

Η Anna V. Sosa, Ph.D. , του πανεπιστημίου της Βόρειας Αριζόνα, Flagstaff , και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν ένα ελεγχόμενο πείραμα που περιελάμβανε 26 ζευγάρια γονέα – βρέφους με παιδιά ηλικίας 10 έως 16 μηνών. Για τη διεξαγωγή του πειράματος χρησιμοποιήθηκε μόνο εξοπλισμός ηχογράφησης για τη λήψη ήχου. Στους συμμετέχοντες δόθηκαν τρία σετ παιχνιδιών : ηλεκτρονικά παιχνίδια (ένας φορητός υπολογιστής για μωρά, μία φάρμα με ήχους και ένα παιδικό κινητό τηλέφωνο), παραδοσιακά παιχνίδια (χοντρά ξύλινα παζλ, ταξινόμηση σχημάτων και πλαστικά τουβλάκια με εικόνες) πέντε επιτραπέζια βιβλία με τα ζώα της φάρμας, σχήματα και χρώματα.

Στο παιχνίδι με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια χρησιμοποιήθηκαν λιγότερες ενήλικες λέξεις, λιγότερες συνομιλίες με λεκτική ανάδραση, λιγότερες γονικές απαντήσεις και λιγότερη παραγωγή συγκεκριμένων λέξεων περιεχομένου παρά όταν έπαιζαν παραδοσιακά παιχνίδια ή βιβλία. Τα παιδιά μιλούσαν λιγότερο όταν έπαιζαν με ηλεκτρονικά παιχνίδια παρά με τα βιβλία, σύμφωνα με τα αποτελέσματα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι οι γονείς παρήγαγαν λιγότερες λέξεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με τα παραδοσιακά παιχνίδια παρά όταν έπαιζαν με τα βιβλία. Οι γονείς χρησιμοποίησαν επίσης λιγότερες λέξεις περιεχομένου όταν έπαιζαν με τα παραδοσιακά παιχνίδια με τα βρέφη τους παρά όταν έπαιζαν με τα βιβλία.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν τις μεγαλύτερες και πιο σταθερές διαφορές μεταξύ ηλεκτρονικών παιχνιδιών και βιβλίων και έπειτα μεταξύ ηλεκτρονικών και παραδοσιακών παιχνιδιών.

Η έρευνα έχει σημαντικούς περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένου του μικρού μεγέθους του δείγματος και της ομοιότητας των συμμετεχόντων σε φυλή / εθνικότητα και κοινωνικοοικονομική κατάσταση.

‘’Αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν μια βάση για την αποθάρρυνση της αγοράς ηλεκτρονικών παιχνιδιών που προωθούνται ως εκπαιδευτικά και συχνά είναι αρκετά ακριβά. Αυτά τα αποτελέσματα προστίθενται στο μεγάλο αριθμό αποδεικτικών στοιχείων που υποστηρίζουν τα πιθανά οφέλη της ανάγνωσης βιβλίων με πολύ μικρά παιδιά. Επιπλέον, αποδεικνύουν ότι παίζοντας με παραδοσιακά παιχνίδια οι επικοινωνιακές αλληλεπιδράσεις είναι τόσο πλούσιες όσο αυτές που εμφανίζονται κατά την ανάγνωση βιβλίων. Ωστόσο, αν η έμφαση δίνεται στις δραστηριότητες που προωθούν μια πλούσια επικοινωνιακή αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και βρέφους τόσο το παιχνίδι με παραδοσιακά παιχνίδια όσο και η ανάγνωση βιβλίων μπορούν να θεωρηθούν δραστηριότητες που διευκολύνουν τη γλώσσα ενώ, η ενασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια θα πρέπει να αποθαρρύνεται’’ καταλήγει η έρευνα.

Συμπερασματικά

Η ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια συνδέεται με μειωμένη ποσότητα και ποιότητα του λόγου σε σύγκριση με την ενασχόληση με βιβλία ή παραδοσιακά παιχνίδια. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορεί να είναι πιο ελκυστικά με τους ήχους και τα φώτα, όμως οι επικοινωνιακές αλληλεπιδράσεις κατά την ανάγνωση βιβλίων ή την απασχόληση με παραδοσιακά παιχνίδια, είναι πλουσιότερες. Οι δραστηριότητες αυτές προσφέρουν πολλά αναπτυξιακά και γνωστικά οφέλη πέραν του γλωσσικού τομέα (έκθεση σε νέο λεξιλόγιο και έννοιες, εναλλαγή σειράς στη συζήτηση κ.ά.). Η έμφαση λοιπόν θα πρέπει να δίνεται σε δραστηριόττηες που προωθούν μια πλούσια επικοινωνιακή ελληλεπίδραση μεταξύ γονέων και βρεφών.

Πηγή: neurosciencenews.com/toys-language-neurodevelopment