Πρόκειται για ένα εργαλείο επικοινωνίας, σχεδιασμένο να περιγράφει και να απλοποιεί συνομιλίες μέσω απλών σκίτσων. Η εμπειρία με τις συνομιλίες Comic Strip υποδεικνύει ότι μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για γονείς και εκπαιδευτές που δουλεύουν με μαθητές με αυτισμό και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές. Ενώ μοιάζουν με οποιαδήποτε άλλη μορφή επικοινωνίας, οι συνομιλίες Comic Strip έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά, σχεδιασμένα για να διευκολύνουν και να κάνουν την επικοινωνία πιο ξεκάθαρη.
Επιπλέον δίνεται έμφαση στο τι μπορεί να σκέπτεται κάποιος ως αναπόσταστο μέρος μιας συνομιλίας. Σύμβολα χρησιμοποιούνται για να παρουσιάσουν βασικές δεξιότητες συνομιλίας. Επιπρόσθετα, μπορεί να ενσωματωθεί το χρώμα για να προσδιορίσει το συναισθηματικό περιεχόμενο της δήλωσης, σκέψης και ερώτησης. Οι συνομιλίες Comic Strip μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με κοινωνικές ιστορίες ή και ανεξάρτητα για τη λύση των προβλημάτων που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας μαθητής.

ΥΛΙΚΑ
Οι συμμετέχοντες σε μία συνομιλία Comic Strip ζωγραφίζουν καθώς μιλάνε, κάτι που προϋποθέτει την επιλογή των σχεδίων ζωγραφικής και υλικών ζωγραφικής προτού ξεκινήσει μία συνομιλία. Υπάρχει ποικιλία υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, καθένα από τα οποία έχει τα πλεονεκτήματά του και τα μειονεκτήματά του. Βασιζόμαστε στο γνωστικό επίπεδο του κάθε μαθητή, ενσωματώνοντας τις ήδη εκφρασμένες προτιμήσεις του, επιλέγοντας τα υλικά που είναι πιθανότερο να αποδειχθούν αποτελεσματικά για τον συγκεκριμένο μαθητή. Τα υλικά μπορούν να συνδυαστούν δημιουργικά για να ταιριάξουν στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του παιδιού καθώς και στις συνθήκες της υπό εξέταση κατάστασης. Τα υλικά που συνήθως χρησιμοποιούνται είναι:

πλαστικοποιημένοι πίνακες
χαρτί
μαυροπίνακες
μαρκαδόροι, μολύβια, ξυλομπογιές, κηρομπογιές, κιμωλίες.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι συνομιλίες Comic Strip θα παρουσιαστούν σε ένα μαθητή από ένα γονέα ή εκπαιδευτή. Η δραστηριότητα θα πρέπει να παρουσιαστεί στο πλαίσιο μιας γενικής στάσης αποδοχής που να δείχνει ότι το να σχεδιάζουμε ενώ μιλάμε είναι ένας αποδεκτός τρόπος επικοινωνίας. Επομένως, όσοι σχεδιάζουν να παρουσιάσουν την μέθοδο σε μαθητές, θα πρέπει πρώτα να την έχουν χρησιμοποιήσει με τη βοήθεια κάποιου άλλου συνομιλητή. Κατ’ αυτό τον τρόπο η όποια αστοχία, αδυναμία ή έλλειψη σιγουριάς στην εφαρμογή της μεθόδου θα έχει αναδυθεί και το άτομο που θα εισάγει το μαθητή σε αυτή τη μέθοδο θα διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία και αυτοπεποίθηση στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας.
Στην συγκεκριμένη μέθοδο χρησιμοποιούνται σύμβολα, απλά σχεδιασμένα ανθρωπάκια και χρώματα, με σκοπό οι πιο αφηρημένες πτυχές της επικοινωνίας να γίνουν καλύτερα αντιληπτές και κατανοητές, (όπως για παράδειγμα το τι σκέφτονται, τι νιώθουν οι άνθρωποι καθώς τι πρόθεση έχουν).
Τα σύμβολα που αναπαριστούν την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις πιο αφηρημένες πτυχές μιας συζήτησης είναι τα εξής: ακούω, διακόπτω, δυνατές και σιγανές λέξεις, μιλάω, σκέφτομαι.
Επίσης διαφορετικά χρώματα αναπαριστούν το εύρος των συναισθημάτων και ιδεών που απορρέουν από τις δηλώσεις και σκέψεις.
Επίσης μέσω της οπτικοποίησης μιας προβληματικής κατάστασης, είναι πιο εύκολο να αναζητηθούν πιθανές λύσεις, οι οποίες θα οδηγούσαν σε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα (λ.χ. μια διαφορετική συμπεριφορά τι αντίκτυπο θα μπορούσε να έχει στην συμπεριφορά, την σκέψη και το συναίσθημα του άλλου προσώπου;).
Για κάθε λύση που δίνεται, καταγράφονται τα υπέρ και τα κατά με σκοπό να βρεθεί η λύση με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.